Salvia Οfficinalis L . Οικογένεια Lamiaceae
Το φασκόμηλο είναι αυτοφυές των Μεσογειακών χωρών και απαντάται σχεδόν σε όλες τις βουνοπλαγιές και τις ακτές της Ν. Ευρώπης. Το λατινικό όνομα “Salvia” προέρχεται εκ του “salvere” ( να σώζει, να θεραπεύει ) .Στην μόνη γλώσσα που έχει ανεξάρτητο όνομα είναι στην ελληνική – «αλιφασκιά» – που σχετίζεται με διάφορα αρχαία ονόματα μη ταυτοποιημένων ειδών σάλβιας. Π.χ. «ελελίσφακος» από το Διοσκουρίδη ή «σφάκος» από το Θεόφραστο.
Είναι μικρός ορθόκλαδος θάμνος , έντονα αρωματικός , ύψους 40-80 εκατ και πλάτους 45-65 εκατ.
Χρήση:
Το φασκόμηλο καλλιεργείται για την χρήση του ως καρύκευμα εδώ και πολλούς αιώνες ενώ είναι πασίγνωστες και οι φαρμακευτικές του ιδιότητες ήδη από τον Μεσαίωνα. Χρησιμοποιείται στα τρόφιμα ως φυσική πηγή αρώματος και γεύσης .Στην λαϊκή θεραπευτική σε συμπτώματα δυσπεψίας ,σε φλεγμονές του στόματος, του φάρυγγα, ουλίτιδες στοματίτιδες , σε υπερέκκριση ιδρώτα , γαλακτόρροια κ.α
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αφέψημα και έχουν αντιβακτηριακές , αντιμυκητιακές , απολυμαντικές και στυπτικές ιδιότητες. Λόγω του ότι η δραστικότητα της δρόγης αποδίδεται κυρίως στις ταννίνες και το αιθέραιο έλαιο – γνωστό για την τοξικότητα του – δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση ως προς την συχνότητα και την δοσολογία αλλά και ούτε επί μακρόν χρήση της.